1.Zasady zachowania w przypadku zauważenia pożaru
2.Jak postępować w przypadku wypadku drogowego
3.Badania poszkodowanego na miejscu wypadku
4.Zasady postępowania na wypadek wystąpienia klęski żywiołowej
5.Zasady postępowania w sytuacjach zagrożenia powodowanych przez niebezpieczne owady(osy, pszczoły, szerszenie, trzmiele...)
6.Podstawowe zasady bezpieczeństwa pożarowego przy zbiorze i składowaniu płodów rolnych
7.Podstawowe zasady bezpieczeństwa pożarowego w lasach
8.Podstawowe zasady bezpiecznego użytkowania materiałów pirotechnicznych
9.Podstawowe zasady postępowania z urządzeniami i instalacjami ogrzewczymi
1.Zasady zachowania w przypadku zauważenia pożaru
W przypadku zauważenia pożaru należy niezwłocznie zaalarmować osoby przebywające w strefie zagrożenia oraz wezwać straż pożarną (tel.998).
Po wykręceniu numeru alarmowego straży pożarnej 998 i zgłoszeniu się dyżurnego należy spokojnie i wyraźnie podać:
• swoje imię i nazwisko, numer telefonu, z którego nadawana jest informacja o zdarzeniu,
• adres i nazwę obiektu,
• co się pali, na którym piętrze,
• czy występuje zagrożenie dla życia i zdrowia ludzkiego.
• po podaniu informacji nie odkładać słuchawki do chwili potwierdzenia przyjęcia zgłoszenia.
Przyjmujący może zażądać:
• potwierdzenia zgłoszenia poprzez oddzwonienie,
• dodatkowych informacji, które w miarę możliwości należy podać.
Największe zagrożenie dla osób przebywających w pobliżu pożaru niesie ze sobą zadymienie poziomych i pionowych dróg ewakuacji.
W przypadku pożaru we własnym mieszkaniu należy:
• wyprowadzić z mieszkania dzieci i osoby niepełnosprawne,
• w zależności od zaistniałej sytuacji podjąć działania gaśnicze, wyłączyć dopływ gazu i energii elektrycznej, nie otwierać okien,
• jeśli ugaszenie pożaru we własnym zakresie jest niemożliwe, opuścić mieszkanie zamykając drzwi jedynie na klamkę,
Uwaga!
Nie można dopuścić do odcięcia przez pożar drogi wyjścia z mieszkania.
• zaalarmować straż pożarną i osoby znajdujące się w sąsiednich lokalach.
• w przypadku odcięcia drogi wyjścia z mieszkania udać się do pomieszczenia najdalej usytuowanego od pożaru posiadającego okno lub balkon zabierając ze sobą (jeśli jest to możliwe) mokry koc zamykając za sobą drzwi do innych pomieszczeń na klamkę. Wezwać pomoc przez okno lub z balkonu, a w przypadku silnego wzrostu temperatury i zadymienia położyć się na balkonie pod oknem i okryć szczelnie kocem lub innym okryciem.
W przypadku pożaru w mieszkaniu sąsiednim lub na niższej kondygnacji oraz zadymienia korytarza i klatki schodowej należy:
• pozostać w domu zamykając drzwi wejściowe do mieszkania jedynie na klamkę,
• zakręcić zawór gazu, wyłączyć wszystkie odbiorniki energii elektrycznej,
• w celu niedopuszczenia do przenikania dymu i wysokiej temperatury przez drzwi wejściowe do mieszkania należy zabezpieczyć otwory i nieszczelności drzwi (np. mokrym ręcznikiem),
• przygotować zapas wody do gaszenia lub chłodzenia elementów konstrukcyjnych i wyposażenia,
• w razie potrzeby wzywać pomocy przez otwarte okno lub balkon.
W przypadku pożaru na wyższej kondygnacji należy pozostać w mieszkaniu lub opuścić je na wezwanie kierującego akcją gaśniczą zamykając drzwi wejściowe do mieszkania na klucz.
Niezależnie od powyższych wskazań, po przybyciu straży należy bezwzględnie podporządkować się poleceniom kierownika akcji ratowniczo-gaśniczej.
2.Jak postępować w przypadku wypadku drogowego
Jeżeli jesteś świadkiem wypadku drogowego to:
1. Zabezpiecz miejsce zdarzenia :
•"zasłoń" miejsce wypadku oraz osoby udzielające pomocy bryłą swojego pojazdu, który musi mieć włączone światła awaryjne i postojowe ( w warunkach nocnych konieczne są włączone światła mijania, to one oświetlą miejsce wypadku ),
•w odpowiedniej odległości ustaw trójkąty ostrzegawcze ( własny lub z pojazdów poszkodowanych ),
•wykorzystaj światło ostrzegawcze latarki podręcznej,
•przy pomocy telefonu komórkowego ( połączenie z numerami alarmowymi 998,997,999,112 jest bezpłatne ) lub radia CB wezwij służby ratownicze, policję,
•jeżeli nie możesz spełnić powyższego warunku, spróbuj zatrzymać inne pojazdy bo sam możesz nie być skuteczny w działaniu,
•jeżeli nie masz szans na pomoc innych, nie trać czasu zacznij działać sam, najważniejsze dla rannych bez pulsu i oddechu są pierwsze 4 minuty, ale pomoc im udzielona musi być fachowa.
2. Zbliżając się do pojazdów, które uległy wypadkowi :
•weź ze swojego pojazdu gaśnicę,
•weź ze swojego pojazdu apteczkę,
•weź ze swojego pojazdu narzędzie, którym będziesz mógł zbić szybę lub pomoże ci w otwarciu drzwi,
•weź ze swojego pojazdu nóż do cięcia pasów bezpieczeństwa lub inne ostre narzędzie, które może go zastąpić ( scyzoryk, nóż myśliwski, itp.)
•oceń, czy pojazd nie ulegnie niekontrolowanemu niebezpiecznemu ruchowi lub przemieszczeniu,
•sprawdź czy z pojazdu (-ów) nie wycieka lub nie ulatnia się medium napędowe,
zachowaj szczególną ostrożność,
•spróbuj zatrzymać inne pojazdy bo sam możesz nie być skuteczny w działaniu, jeżeli nie masz szans na pomoc innych nie trać czasu działaj sam.
3. Wykonaj następujące czynności jeżeli jesteś przy pojazdach :
•sprawdź, które drzwi otwierają się i ułatwi to kontakt z poszkodowanymi,
jeżeli drzwi nie dają się otworzyć, zbij szybę, w taki sposób, aby nie powodować dodatkowych urazów u poszkodowanych,
•zbijając szyby zachowaj szczególną ostrożność - pamiętaj, że szkło hartowane ( najczęściej szyby boczne ) rozpada się na małe ostre kawałki, natomiast szyby klejone ( zawsze szyba przednia i w większości przypadków tylna ) pękają, ale pozostają zwykle w jednym elemencie,
•dostań się do środka pojazdu, wyjmij kluczyki ze stacyjki, ale zostaw je w samochodzie,
oceń czy dalsze czynności ratownicze na pewno nie zagrażają twojemu zdrowiu i życiu,
•w przypadku jeśli samochód stanie w płomieniach, użyj dostępnej Ci gaśnicy samochodowej - nie obawiaj się zbiornik paliwa nie eksploduje,
•jeśli stwierdzisz u poszkodowanych brak oznak pulsu i oddechu przystąp do ożywiania,
najskuteczniejsze działania przedmedyczne wykonasz z dala od uszkodzonych pojazdów ewakuując poszkodowanych.
Nie rób tego jednak, jeżeli nie umiesz zrobić tego prawidłowo, ponieważ możesz pogłębić urazy, a nawet spowodować śmierć poszkodowanego.
4. Zalaarmuj służby ratownicze, a w przypadku gdy :
•samochód nie jest narażony na niekontrolowany ruch lub przemieszczenie
nie ma wycieków paliwa,
•odłączona jest instalacja elektryczna pojazdu,
•miejsce zdarzenia jest odpowiednio zabezpieczone,
•poszkodowani dają oznaki życia, ale są uwięzieni w pojeździe, - przystąp do udzielania im pierwszej pomocy ( opatrzenia ran, tamowania krwotoków, ustabilizowania kręgosłupa i kończyn ).
• Kontroluj oddech i czynności serca poszkodowanych, okryj ich kocem lub odzieżą w celu uniknięcia pogłębienia wstrząsu.
• Zostań przy poszkodowanych do czasu przybycia ratowników.
Pamiętaj aby wszystkie czynności wykonywać z rozwagą, bez niepotrzebnych emocji i dodatkowych zniszczeń, do czasu aż przybędą specjalistyczne służby ratownicze.
Pamiętaj, że Ty również możesz się znaleźć w podobnej sytuacji.
3.Badania poszkodowanego na miejscu wypadku
Poszkodowany przytomny:
•nawiązać kontakt, zapytać co się stało, nie pozwolić poruszać się poszkodowanemu do chwili rozpoznania obrażeń,
•badanie poszkodowanego,
•cały czas rozmawiać z poszkodowanym, obserwować stan przytomności,
Poszkodowany nieprzytomny:
•sprawdzenie kręgosłupa szyjnego - delikatny dotyk kręgów szyjnych bez przemieszczania głowy (przy każdym dotknięciu chorego obserwacja twarzy - mimo nieprzytomności poszkodowany może reagować grymasem na ból - grymas może świadczyć o uszkodzeniu danego miejsca),
•sprawdzenie głowy - delikatne obmacanie czy nie ma krwawienia, uszkodzeń kości czaszki,
•sprawdzenie klatki piersiowej - rozpiąć ubranie rozpoznać lub wykluczyć obrażenia zewnętrzne, delikatny ucisk boków i z góry klatki - obserwacja zachowania poszkodowaneg
•sprawdzenie brzucha - rozpoznać lub wykluczyć obrażenia zewnętrzne, sprawdzić napięcie mięśni brzucha,
•sprawdzenie pleców - sprawdzić kręgosłup lędźwiowy - ucisk ręką wzdłuż kręgosłupa bez przemieszczania ciała poszkodowanego. Nachylić się nad poszkodowanym i polecić mu złączyć nogi. Jeżeli nie ma reakcji uszczypnąć poszkodowanego w obie kończyny dolne i sprawdzić reakcję - brak reakcji może być wynikiem uszkodzenia rdzenia kręgowego. (Uwaga - wykonywać to tak, aby chory nie widział efektu polecenia),
•sprawdzenie miednicy - tzw. "kołysanka" - uchwycenie miednicy obiema rękoma i delikatne poruszanie miednicą, sprawdzenie krocza,
•sprawdzenie kończyn - delikatne przesuwanie dłonią po wszystkich kończynach bez ich przemieszczania,
PAMIĘTAJ:
•badanie poszkodowanego przeprowadzaj zarówno w stosunku do chorych nieprzytomnych jak i przytomnych,
•od szczegółowego badania odstępujemy jedynie w sytuacjach zagrażających życiu (reanimacja, pożar, strefa zagrożenia zatruciem),
•każdego poszkodowanego badaj w takim położeniu w jakim go zastałeś,
•przy badaniu chorych nieprzytomnych kontroluj oddech i tętno co 1 minutę!!!, obserwuj twarz, kolor skóry, zapach, ułożenie, zachowanie poszkodowanego - pozwoli ci to na wstępna diagnozę ratowniczą,
•każdemu choremu po wypadku - załóż kołnierz ortopedyczny,
•naucz się praktycznie badać poszkodowanego
4.Zasady postępowania na wypadek wystąpienia klęski żywiołowej
Powódź
Zalanie przez wodę terenów, zazwyczaj nadbrzeżnych, powodujące szkody gospodarcze i społeczne. Przyczynami powodzi bywają obfite i długotrwałe opady deszczu (powódź opadowa), bądź nagły spływ wód roztopowych powstałych podczas szybkiego topnienia zalegającego śniegu (powódź roztopowa); dodatkowo powódź potęgują zatory lodowe i śryżowe czyli powstałe z różnego materiału niesionego przez wodę (drzewa, fragmenty zniszczonych konstrukcji, najczęściej zator powstaje przy mostach, przepustach na wskutek zamknięcia przepływu przez te budowle (powódź zatorowa); na małych rzekach górskich i wyżynnych oraz na potokach powódź może być wywołana także krótkotrwałą silną ulewą (tzw. oberwanie chmury). Innym rodzajem powodzi są powodzie w ujściach rzek do morza, zwłaszcza na przyległych terenach depresyjnych (położonych poniżej poziomu morza), spowodowane działaniem sztormów morskich (silny napływ wody od strony morza w postaci wysokiej, nie cofającej się fali (powódź sztormowa); powódź może być wywołana również zniszczeniem zapory zbiornika wodnego utrzymującej poziom wody ponad poziomem przyległego terenu. Na obszarze Polski najczęściej występują powodzie opadowe (głównie w górach) i powodzie roztopowe (głównie na nizinach); często także tworzą się zatory lodowe (największe na Wiśle, Odrze, Sanie)
Przygotowanie do powodzi
W chwili obecnej dzięki ciągłej obserwacji poziomu wód można przewidzieć powstawanie powodzi jak też w przybliżeniu określić poziom wody jaki osiągnie ona na danym terenie. Niemniej jednak w przypadku kiedy zauważymy, że poziom wody w zbiornikach wodnych (zalew, rzeka, potok) uległ znacznemu podniesieniu i w naszym przekonaniu może dojść do wylania należy niezwłocznie powiadomić o tym władze samorządowe (Urząd Gminy, Miasta), na terenie którego wystąpiło zagrożenie. Przede wszystkim należy ocenić wysokość, jaka może objąć swoim zasięgiem woda. Jest to uzależnione od położenia budynku względem ukształtowania sąsiedniego terenu. Jeżeli nie jesteśmy w stanie sami tego określić należy zwrócić się do tworzonych w takich przypadkach Zarządów Reagowania Kryzysowego i tam uzyskać informację na ten temat. Jeżeli powódź obejmie jedynie część obiektu (piwnica, część lub cały parter) należy przenieść wyposażenie i inne urządzenia na wyższe poziomy budynku (piętro, poddasze) lub na wyżej położony teren poza budynkiem. W przypadku możliwości podtopienia budynku uszczelnić wszystkie otwory w jego dolnej części (okna piwnic, drzwi, otwory wentylacyjne). Należy zwrócić również uwagę czy nie nastąpi zalanie lub podtopienie urządzeń elektrycznych. Jeżeli istnieje takie prawdopodobieństwo należy odłączyć je od prądu, a w razie konieczności wyłączyć zasilanie w całym budynku lub jego części. Ponieważ zawsze w tego typu sytuacjach skażona zostaje woda w studniach oraz innych ujęciach wodnych należy zgromadzić zapas wody pitnej na pierwsze dni powodzi w zależności od przewidywanego stopnia zalania. Jeżeli przewidywana jest wysoka fala należy bezwzględnie opuścić budynek. W każdym przypadku bezwzględnie należy stosować się do poleceń wydawanych przez służby ratownicze (Straż Pożarna, Policja, inne służby gminne i powiatowe). W przypadku nagłych i długotrwałych powodzi wiosennych bardzo często do informowania ludności o sytuacji wykorzystywane są środki masowego przekazu (radio, telewizja). Dlatego też w takiej sytuacji należy słuchać rozgłośni lokalnych lub regionalnych.
Zachowanie podczas powodzi
W żadnym razie nie wolno wchodzić do wody, jeżeli stanowi ona rwący potok. Przy poziomie wody sięgającej do wysokość kolan oraz nieznacznej prędkości wody silny mężczyzna nie jest w stanie utrzymać się na nogach. W sytuacji, kiedy jest to woda stojąca bez widoczności dna poruszanie się pieszo dozwolone jest tylko w sytuacjach wyjątkowych w pobliżu ścian budynków, ogrodzeń, itp., aby w razie utraty równowagi lub wejścia w rów czy inne zagłębienie terenu można było się czegoś uchwycić. W przypadku zagrożenia należy w każdy dostępny sposób zgłaszać służbom ratowniczym potrzeby ewakuacji lub innych działań zmierzających do zabezpieczenia mienia.
W wodzie zalewowej nie wolno: myć się, używać do picia nawet po przegotowaniu, używać do pojenia zwierząt hodowlanych, prać oraz używać do jakichkolwiek celów gospodarczych.
Postępowanie po powodzi
Nie wolno korzystać ze studni i innych ujęć przed uzyskaniem pozwolenia od służb sanitarnych z uwagi na skażenie bakteriami chorobotwórczymi, najczęściej pochodzącymi z rozkładających się zwierząt, które utonęły. Usunąć z budynku osad zalewowy, pomieszczenia zmyć bieżącą wodą, a następnie intensywnie wentylować. Przed wysuszeniem ścian i posadzki nie wstawiać wyposażenia. Pomieszczeń tych nie wykorzystywać do przechowywania żywności i składowania materiałów, które pod wpływem wilgoci ulegają zniszczeniu.
Wszelkie działania prowadzone po ustąpieniu wody należy uzgadniać i konsultować ze służbami sanitarnymi.
Huragan to niezwykle gwałtowny porywisty wiatr o prędkości 120 i więcej km/h.
Przygotowanie do nadejścia huraganu
W przypadku zbliżającego się huraganu przede wszystkim należy przygotować budynek poprzez: zabezpieczenie otworów okiennych, drzwi (najlepiej wykonać to poprzez zabicie deskami lub płytami drewnianymi). Konieczne jest to z uwagi na fakt, że zniszczenia w budynków powodowane wiatrem w znacznym stopniu postępują od jego wnętrza, czyli zależą od tego, czy wiatr przedostanie się do wnętrza budynku. Bezwzględnie należy wyłączyć prąd w budynku, wygasić paleniska w piecach, zakręcić gaz na przyłączu do budynku. Nie wykonanie tego spowodować może zwarcia instalacji, zawirowania iskier przy wylocie z komina a w konsekwencji powstanie pożaru.
Zachowanie w czasie huraganu
Pod żadnym pozorem podczas silnych wiatrów nie wolno przebywać w budynkach jednorodzinnych na wyższych kondygnacjach. Zniszczenie tego typu budynków rozpoczyna się zawsze od dachu. Najbezpieczniej jest schronić się w piwnicy lub garażu domowym, w ostateczności na parterze. W żadnym wypadku nie należy podchodzić do okien, wychodzić z budynku.
W przypadku przebywania poza terenem zabudowanym nie należy ukrywać się pod drzewami (bardzo często dochodzi do uderzenia pioruna, lub złamania drzewa). Jako schronienie wykorzystać należy istniejące budowle: most, wiadukt, przepusty lub inne stałe konstrukcje. W żadnym wypadku nie wolno pozostawać na otwartej przestrzeni. Jeżeli nie mamy możliwości ukrycia się to należy wykorzystać zagłębienia terenu (rów, głęboki dół). Nie należy zbliżać się do linii energetycznych, ponieważ jeżeli linia ulegnie zerwaniu zostaniemy porażeni prądem. Jeżeli podróżujemy samochodem należy niezwłocznie przerwać jazdę i ustawić pojazd z dala od przydrożnych drzew. Często dochodzi do przygniecenia samochodu przez powalone wiatrem przydrożne drzewa. Jeżeli można ukryć się w terenie (most, wiadukt, budynek), należy opuścić samochód.
5.Zasady postępowania w sytuacjach zagrożenia powodowanych przez niebezpieczne owady(osy, pszczoły, szerszenie, trzmiele...)
Użądlenia, zagrożenia dla człowieka.
Budowa narządu - woreczka jadowego os i pszczół jest zbliżona. Średnia zawartość woreczka jadowego robotnic wynosi 0,3 mg jadu. A ilość jadu wprowadzonego do ciała podczas żądlenia wynosi około 0,012 mg. W porównaniu z pszczołami, osy i szerszenie mają żądła dłuższe a przede wszystkim gładkie, bez zadziorów, o kształcie szablastym. Mogą godzić ofiarę wielokrotnie, nie tracąc możliwości kolejnych użądleń. U różnych gatunków os żądło różni się długością. Średnio mierzy ono od 2,6-2,7 mm. Jedynie u szerszeni jest ono zdecydowanie dłuższe do 3,7 mm. Ze względu na rozmiary żądła i ilości jadu użądlenia szerszeni są bardzo bolesne i stosunkowo niebezpieczne. Gatunki z rodziny os osiągają swą pełną liczebność i związaną z tym zdolność obronną w lecie. Stąd też osy żądlą broniąc swojego gniazda, dopiero późną wiosną i latem. Większość os żądli jedynie w najbliższych okolicach swoich gniazd; nie zaczepiane nie atakują. Przygniecione pojedyncze robotnice mogą oczywiście użądlić z dala od gniazda.
Najczęściej żądlonym przez omawiane owady miejscem są kończyny górne i twarz. Wahania reakcji organizmu ludzkiego na jad żądłówek są ogromne. Reakcja ta zależy od pochodzenia i ilości wstrzykiwanego jadu, która wiąże się z liczbą użądleń, od miejsca ukłucia oraz od indywidualej wrażliwości organizmu człowieka. U ogromnej większości ludzi występuje tylko tak zwana reakcja miejscowa (lokalna) objawiająca się odczuwaniem bólu i pieczeniem w miejscu użądlenia przez kilka lub kilkanaście minut, a po krótszym lub dłuższym czasie pojawieniem się opuchlizny, często obejmującej znaczną powierzchnię ciała wokół użądlonego miejsca. Opuchlizna może utrzymywać się przez kilka dni, po czym znika. U około 30% ludzi użądlonych mogą pojawić się objawy reakcji ogólnej, wskazujących na ich uczulenie na jad. Mężczyźni należą do częściej dotkniętych alergią i w populacji ludzi nadwrażliwych stanowią około 60%.
Pierwsza pomoc przy użądleniach
Gdy użądli Cię lub kogoś z otoczenia pszczoła, aby przerwać wnikanie jadu do ciała należy jak najszybciej wyciągnąć żądło. W tym celu podważ je paznokciem lub ostrzem noża, a najlepiej zeskrob, prowadząc narzędzie od miejsca wbicia szczecinek w skórę ku aparatowi jadowemu. Uważaj - gdy usuwasz żądło, chwytając je palcami, możesz wtłoczyć jad do ciała - żądło pszczół wyrywa się najczęściej z pęcherzykiem jadowym - żądło os nie pozostaje w ciele człowieka. Niebezpieczne dla każdego człowieka może być użądlenie w gardziel i szyję, szczególnie w żyłę. Ludzie zdrowi, bez uczuleń lekko znoszą od 5 do 15 użądleń równocześnie. Ciężkie zatrucie powoduje około 300-ta użądleń. Natomiast około 500 użądleń może spowodować śmierć pożądlonego.
Przy udzielaniu pierwszej pomocy poszkodowanego należy:
•ułożyć w miejscu osłoniętym od słońca, zabronić chodzić,
•aby uśmierzyć ból podać środek przeciwbólowy i uspokajający,
•okolice użądleń przemyj w celu odkażenia wodą utlenioną lub jodyną,
•można wykonać okład z Altacetu - kwaśnej wody.
Oprócz tego jeżeli posiadamy specjalistyczną apteczkę należy podać poszkodowanemu:
•lek o nazwie Klemastyna lub mniej znany Difergan (można zrobić zastrzyk z Adrenaliną),
bardzo wskazanym środkiem jest zastrzyk o nazwie Fastject.
wskazane są także preparaty wapniowe doustne np. Thenaldin calcium oraz preparat pobudzający akcję serca - Cardiamdum lub Kardiamid z kofeiną.
Uwaga! Gdy chory jest w stanie wstrząsu, traci przytomność, a jego oddech staje się przerywany - należy zastosować sztuczne oddychanie jak przy reanimacji. Podczas wzywania lekarza do osoby poważnie - kilkakrotnie użądlonej informuj czy osoba jest przytomna, czy występują obrzęki w okolicach oczu, ust lub krtani, czy są problemy z oddychaniem, czy ma drgawki. Pomoże to lekarzowi w przygotowaniu właściwych leków.
W przypadku kiedy rój lub gniazdo stanowi zagrożenie dla otoczenia należy zawiadomić straż pożarną podając nastepujące informacje:
•określenie rodzaju owadów,
•miejsce ich usytuowania,
•jaki jest dostęp do gniazda lub roju.
A następnie:
•nie zbliżać się do owadów na odległość mniejszą niż 10 m,
•nie próbować samodzielnie usuwać roju czy gniazda,
•nie drażnić owadów, rzucając w nie różnymi przedmiotami, nie spryskiwać wodą ani środkami owadobójczymi,
•ostrzegać osoby zbliżające się do miejsca osiedlenia owadów o ich obecności,
Nie wpadaj w panikę w razie użądlenia
W razie ataku pszczół, os czy szerszeni:
• osłoń głowę a szczególnie twarz rękoma lub odzieżą,
•nie opędzaj się od zbliżającej się pszczoły, nie próbuj jej uderzyć : może ją to rozdrażnić,
•oddal się powoli z niebezpiecznej okolicy, bez gwałtownych ruchów,
•przed pszczołami schroń się w jakimkolwiek ciemnym pomieszczeniu, bowiem choć pracują w ciemnym ulu "nie lubią ciemnych pomieszczeń",
•gdy pszczoła wkręci się we włosy, nie próbuj wyjmować jej palcami, najlepiej wyczesać je szybko grzebieniem,
•gdy w pobliżu został ktoś użądlony, staraj się oddalić z tego miejsca. Substancja alarmowa znajduje się w jadzie pierwszej pszczoły, może zmobilizować następne do ataku,
•pot, silny zapach perfum, alkohol wywołują agresję u pszczół,
6.Podstawowe zasady bezpieczeństwa pożarowego przy zbiorze i składowaniu płodów rolnych
Wieloletnie statystyki pożarów w rolnictwie, a w szczególności w indywidualnych gospodarstwach rolnych, wskazują iż powstające pożary niosą za sobą duże straty w mieniu i dobytku, najczęściej prowadzą do całkowitego zniszczenia zabudowy zagrodowej.
•Osoby odpowiedzialne za pracę sprzętu, maszyn i pojazdów przy zbiorze płodów rolnych obowiązane są zapewnić bezpieczeństwo pożarowe tych prac.
•Podczas mechanicznego zbioru płodów rolnych, należy używać silniki elektryczne o odpowiednim stopniu ochrony a zastosowany układ napędowy powinien być ustawiony w odległości nie mniejszej niż 5m od stert, stogów i budynków o konstrukcji palnej.
• Silniki spalinowe należy ustawiać na podłożu niepalnym, z zabezpieczonym urządzeniem wydechowym przed wylotem iskier, w odległości co najmniej 10 m od stert, stogów lub budynków o konstrukcji palnej. Materiały pędne niezbędne do pracy tych urządzeń należy przechowywać w ilości nie przekraczającej dobowego zapotrzebowania, w zamkniętych nietłukących się naczyniach, w odległości co najmniej 10 m od punktu omłotowego, stertowania i tym podobnych prac.
•Nie wolno używać otwartego ognia i palić tytoniu w odległości mniejszej niż 10 m od
punktu omłotowego, stertowania itp.
• Miejsca omłotów, stertowania i kombajnowania należy wyposażyć w sprawny podręczny sprzęt gaśniczy określony przepisami oraz w razie potrzeby w sprzęt służący do wykonywania przerw hamujących rozprzestrzenianie się pożaru. Miejsca omłotów niezależnie od wymaganego sprzętu należy wyposażyć w beczkę z wodą o pojemności min. 200 l z wiadrem lub w inny równorzędny sposób.
•Strefa pożarowa sterty lub stogu z palnymi produktami nie może przekraczać powierzchni 1000 m2 lub kubatury 5000m3.
Przy ustawianiu stert, stogów i brogów należy zachować co najmniej następujące odległości:
• od budynków wykonanych z materiałów:
- palnych – 30 m.,
- niepalnych i pokryciu co najmniej trudno zapalnym – 20 m.,
• od dróg publicznych i torów kolejowych – 30 m.,
• od urządzeń i przewodów linii elektrycznych wysokiego napięcia – 30 m.,
• od lasów i terenów zadrzewionych – 100 m.,
• między stertami, stogami stanowiącymi odrębne strefy pożarowe – 30 m.,
Wokół stert i stogów należy wykonać i utrzymać powierzchnię o szerokości co najmniej 2m w odległości 3 m od ich obrysu, pozbawioną materiałów palnych .
Produkty roślinne należy składować w sposób uniemożliwiający ich samozapalenie.
W przypadku konieczności składowania produktów nie dosuszonych, należy okresowo sprawdzać ich wewnętrzną temperaturę.
Zabronione jest wypalanie roślinności na łąkach, pastwiskach, nieużytkach, rowach, pasach przydrożnych, szlakach kolejowych lub w strefie oczeretów i trzcin.
Dopuszczalne jest wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach w odległości większej niż 100 m od zabudowań, miejsc ustawienia stert i stogów , lasów oraz zboża na pniu jedynie w przypadku zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania oraz w sposób nie powodujący zakłóceń w ruchu drogowym. Szczegółowe zasady wykonywania wypalania słomy i pozostałości roślinnych ustalają organy samorządu terytorialnego wuzgodnieniu z właściwym miejscowo komendantem rejonowym PSP.
7.Podstawowe zasady bezpieczeństwa pożarowego w lasach
Lasy mimo bezcennej wartości dla środowiska, życia człowieka, są niszczone. Ich istnieniu zagrażają przede wszystkim: wylesienia, przemysł, huragany, szkodliwe owady i grzyby oraz jeden z najgroźniejszych wrogów unicestwiających całe życie – pożar.
Około 40 % światowych i 65% europejskich lasów jest potencjalnie zagrożonych pożarami. W Polsce natomiast 83 % .
Pojawiające się coraz częściej susze na przełomie zimy i wiosny oraz w okresie letnim, sprzyjają powstawaniu i rozprzestrzenianiu się pożarów w lasach najczęściej na skutek lekkomyślności ludzi w posługiwaniu się ogniem.
Każda osoba obowiązana jest przestrzegać przepisy przeciwpożarowe obowiązujące na terenach leśnych i ponosi odpowiedzialność za szkody wynikłe z nie odpowiedniego zachowania się w lesie.
•Celem nie dopuszczenia do rozprzestrzenienia się ewentualnego pożaru w lesie ważne jest wykonanie pasów przeciwpożarowych oraz usuwanie gałęzi, chrustu, nie okrzesanych ściętych drzew i odpadów poeksploatacyjnych w odległości 50 m od skraju toru kolejowego lub drogi publicznej.
•W lasach, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk oraz w odległości 100 m od granicy lasu nie wolno wykonywać czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru, a w szczególności wypalać wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych,
•Otwartym ogniem można posługiwać się w lesie lub w odległości mniejszej niż 100 m od jego granicy – tylko w miejscach wyznaczonych lub uzgodnionych z właścicielem lub zarządcą lasu.
•Bezwzględnie należy przestrzegać zakazu wstępu do lasu wprowadzonego przez właściciela w związku z występującym na obszarach leśnych dużym zagrożeniem pożarowym.
•W lasach i na terenach śródleśnych zabronione jest palenie tytoniu za wyjątkiem dróg utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi.
•Należy przestrzegać wskazań wynikających z tablic informacyjno-ostrzegawczych wywieszonych na terenach leśnych wzdłuż szlaków wycieczkowych i turystycznych, przy schroniskach, obozach młodzieżowych i innych miejscach o dużej penetracji ludności.
•Istotnym jest zachowanie ostrożności podczas przejazdu przez tereny leśne i nie wyrzucanie przez okna pojazdów niedopałków i innych przedmiotów, mogących być przyczyną pożaru.
•Wjazd do lasu pojazdami silnikowymi lub zaprzęgowymi dozwolony jest jedynie drogami publicznymi, zaś wjazd na drogi leśne jest dozwolony tylko wtedy gdy są oznakowane drogowskazami lub innymi znakami dopuszczającymi ruch po tych drogach.
•Postój pojazdów silnikowych lub zaprzęgowych na drogach leśnych jest dozwolony wyłącznie w miejscach oznakowanych.
8.Podstawowe zasady bezpiecznego użytkowania materiałów pirotechnicznych
Jednym z nieodłącznych elementów zabaw sylwestrowych są efekty pirotechniczne.
Tak naprawdę to widzimy i słyszymy je znacznie wcześniej. Niejednokrotnie używanie środków pirotechnicznych przypomina istne „petardowe szaleństwo”.
Materiały pirotechniczne są mieszaninami substancji utleniających i palnych, które w połączeniu z różnymi substancjami dodatkowymi dają określony efekt (cieplny, świetlny, barwny, dymny, dźwiękowy, odrzutowy) w wyniku spalania się.
Spalanie niektórych materiałów pirotechnicznych może w odpowiednich warunkach przejść w wybuch. W związku z powyższymi cechami mogą być zaliczane do materiałów wybuchowych.
Większość wyrobów pirotechnicznych jest wrażliwa na płomień, wysoką temperaturę, oraz bodźce mechaniczne. Stwarzają przez to poważne niebezpieczeństwo, nawet przy prawidłowym obchodzeniu się z nimi.
Niestety niektóre z nich produkowane są jako zabawki dla dzieci.
Rokrocznie słyszymy w mediach o wypadkach związanych z używaniem środków pirotechnicznych.
Ponieważ wypadków jest coraz więcej, to znaczy nie wyciągamy odpowiednich wniosków.
Skoro używanie materiałów pirotechnicznych jest nieuniknione, przynajmniej przestrzegajmy pewne zasady, które pozwolą nam na ich bezpieczne używanie:
• Materiałów pirotechnicznych mogą używać tylko osoby dorosłe, ściśle stosując się do załączonych instrukcji. Niewłaściwa obsługa może doprowadzić np. do wybuchu w rękach i poważnych poparzeń,
• Nie wolno używać materiałów pirotechnicznych w pomieszczeniach zamkniętych.
Wypuszczony fajerwerk będzie odbijał się od ścian i może dojść do zapalenia włosów lub garderoby : wybuch może również spowodować uszkodzenie słuchu.
Używać ich można tylko i wyłącznie na otwartej przestrzeni.
• Nie wolno wypuszczać fajerwerków z okien i balkonów, gdyż istnieje duże prawdopodobieństwo, że mogą wpaść do naszego mieszkania lub sąsiadów i spowodować panikę bądź pożar.
• Z tych samych względów nie wolno kierować ich w stronę zabudowań. Wypuszczamy je zawsze na wolną przestrzeń.
• Nie wolno wrzucać petard i fajerwerków w miejsca gdzie przebywają lub mogą przebywać ludzie,
• Nie wolno rzucać petard i fajerwerków na samochody, stacje paliw i zbiorniki z płynami łatwopalnymi.
•Wszyscy musimy pamiętać, że środki pirotechniczne są materiałami wybuchowymi o dużej temperaturze palenia się i dużym polu rażenia w momencie wybuchu.
•Wypuszczając petardę lub inny fajerwerk trzeba przewidzieć tor lotu i miejsce upadku.
•Bawiąc się tak niebezpieczną zabawką, bierzemy na siebie odpowiedzialność za szkody, które może ona wyrządzić.
9.Podstawowe zasady postępowania z urządzeniami i instalacjami ogrzewczymi
Sezon grzewczy związany jest rokrocznie ze zwiększoną ilością pożarów spowodowanych nieprawidłowościami przy użytkowaniu urządzeń grzewczych na paliwa stałe, elektryczne i gazowe.
Pożary te obok strat materialnych stwarzają poważne zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, tym bardziej, że część pożarów dotyczy eksploatacji urządzeń grzewczych w porze nocnej bądź też pozostawionych bez nadzoru dorosłych domowników.
Najczęstszymi przyczynami zagrożeń i pożarów z tego tytułu jest nieznajomość bądź lekceważenie podstawowych zasad bezpieczeństwa pożarowego związanego z eksploatacją tych urządzeń.
Bezpieczeństwo pożarowe urządzeń i instalacji grzewczych.
Ogrzewanie piecowe na paliwo stałe
Przed sezonem grzewczym należy sprawdzić stan techniczny urządzeń grzewczych i przewodów dymowych w szczególności czy:
•Nie jest zatkany przewód kominowy,
• Nie występują uszkodzenia komina, brak lub uszkodzenie zewnętrznej wyprawy komina, drzwiczek od przewodów kominowych i kanałów przełazowych,
• Do komina nie zostały wprowadzone drewniane konstrukcje dachowe lub inne palne części konstrukcji budowlanych,
• Odległość od palnej konstrukcji budynku od wewnętrznego lica przewodów dymowych nie jest mniejsza niż 30 cm
• Rury dymowe bez zabezpieczenia nie są przeprowadzone przez palne stropy, ściany lub dachy,
• Właściwie są podłączone paleniska do przewodów kominowych lub czy są właściwie włączone do przewodów wentylacyjnych,
• Przy drzwiczkach wycierowych i kontrolnych nie są składowane palne materiały w odległości mniejszej niż 0,5 m,
Właściciele, zarządcy lub użytkownicy obiektów, w których odbywa się proces spalania paliwa stałego, ciekłego lub gazowego są obowiązani do usuwania zanieczyszczeń z przewodów dymowych i spalinowych :
• Od palenisk opalanych paliwem stałym - co najmniej 4 razy w roku,
• Od palenisk opalanych paliwem płynnym i gazowym - co najmniej 2 razy w roku,
• Od palenisk zakładów zbiorowego żywienia i usług gastronomicznych - co najmniej 1 raz w miesiącu
• Zanieczyszczenia z przewodów wentylacyjnych w wyżej wymienionych obiektach należy usuwać - co najmniej 1 raz w roku
Warunki bezpiecznej eksploatacji domowych butli z gazem płynnym propan-butan
Sprawne technicznie butle z gazem płynnym powinny być ustawione w miejscach łatwo dostępnych. Muszą przy tym być spełnione następujące warunki w odniesieniu do budynków mieszkalnych:
• W każdym mieszkaniu wewnątrz budynku mogą znajdować się jednocześnie tylko 2 butle o zawartości gazu nie większej niż 11 kg, zasilające dwa odrębne odbiorniki gazowe : butle te powinny być podłączone do instalacji. Niedozwolone jest przechowywanie wewnątrz budynku mieszkalnego butli napełnionej gazem i nie podłączonej do instalacji gazowej,
• Odległość butli od powierzchni promieniujących ciepło (grzejniki, piece itp.) powinna wynosić co najmniej 1,0 m oraz wyłączników elektrycznych, liczników elektrycznych, gniazd wtykowych, dzwonków elektrycznych, telefonów i innych urządzeń powodujących iskrzenie,
• Jeżeli butlę umieszczono w szafce lub obudowie, wówczas w drzwiach albo ściance szafki należy wykonać w najniższym i najwyższym punkcie otwory te powinny być zabezpieczone siatką,
• Butle powinny być ustawione w pozycji pionowej i zabezpieczone przed upadkiem, przewróceniem, dostępem dzieci itp.,
• Temperatura pomieszczeń, w których mają pozostawać butle napełnione gazem nie może przekraczać 35 oC,
• Butli i odbiorników w żadnym przypadku nie wolno umieszczać w piwnicy ani w pomieszczeniach w których podłoga znajduje się poniżej poziomu terenu.
Ponadto butli z gazem płynnym nie wolno umieszczać w:
• Szybach instalacyjnych budynków mieszkalnych i innych,
• Pomieszczeniach sypialnych i kuchniach mieszkalnych,
• Kotłowniach,
• Garażach i innych miejscach, gdzie znajdują się pojazdy samochodowe oraz na strychach.
Podstawowe zasady bezpieczeństwa:
• Wietrzenie pomieszczeń w których zainstalowano przewody i urządzenia gazowe,
• Nie wolno używać ognia gdy w pomieszczeniu czuć zapach gazu,
• Nie wolno zastawiać dostępu do butli oraz odbiorników gazu,
• Po zakończeniu użytkowania odbiorników gazu zamknąć wszystkie kurki gazowe.
Puste butle po gazie płynnym należy traktować z zachowaniem tych samych środków ostrożności, jak przy butlach pełnych, gdyż zawierają jeszcze pary tego gazu.
Elektryczne urządzenia ogrzewcze-zasady bezpiecznej eksploatacji.
Najczęstsze przyczyny pożarów ze strony instalacji elektrycznych wynikają z nieostrożności osób posługujących się nimi, ustawiania urządzeń grzejnych w pobliżu materiałów palnych, na podłożu palnym lub wadliwe ich działanie.
W związku z powyższym aby ograniczyć zagrożenie pożarowe ze strony eksploatacji urządzeń elektrycznych należy przestrzegać następujących zasad:
• zachować odległość co najmniej 0,5 m pomiędzy oprawami oświetleniowymi a materiałami palnymi,
• ustawić grzejne urządzenia elektryczne na niepalnych podstawach lub płytach jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej,
• bez dozoru nie pozostawiać włączonych do sieci przenośnych grzejników, kuchenek, żelazek i innych urządzeń elektrycznych nie przystosowanych do ciągłej pracy ( z wyjątkiem grzejników akumulacyjnych),
• osobom nie posiadającym wymaganych kwalifikacji zawodowych nie wolno dokonywać samodzielnych przeróbek i remontów urządzeń i instalacji elektrycznych,
• niedopuszczalne jest zakładanie instalacji prowizorycznych, niewłaściwie wykonanych, np.: zawieszanie przewodów bezpośrednio na hakach, gwoździach, owijanie lamp papierem, itp.
• Należy stosować się do poleceń producenta, odnośnie użytkowania i konserwacji,
• Nie wolno instalować opraw oświetleniowych oraz osprzętu typu: wyłączniki, przełączniki, gniazda wtyczkowe nie zabezpieczonych od podłoża palnego materiałem niepalnym.
Stosowanie powyższych zasad podczas wykorzystywania urządzeń grzejnych oraz zapewnienie odpowiedniej bazy remontowej zdecydowanie przyczyni się do poprawy naszego bezpieczeństwa w czasie sezonu grzewczego.
|
Portal
